Dziecko nadpobudliwe – jak mu pomóc w domu i w szkole?

W dzisiejszej szkole nauczyciel powinien wspierać rozwój dziecka. Każde dziecko wymaga uwagi, zwłaszcza dziecko tak zwane „nadpobudliwe”. To , że dziecko przeszkadza na zajęciach, reaguje nieadekwatnie do sytuacji, absolutnie nie powinno wywoływać w nauczycielach niechęci do dziecka.

Każde dziecko potrzebuje wiele zrozumienia, ale dziecku nadpobudliwemu jest ono szczególnie potrzebne. Warto pamiętać, że jego zachowanie, męczące dla otoczenia – jemu samemu sprawia również poważne problemy. Trudniej mu znaleźć przyjaciół, trudno odnieść sukces, trudniej usłyszeć pochwały. Dziecko nadpobudliwe potrzebuje więcej zrozumienia, tolerancji i cierpliwości ze strony dorosłych.

Zarówno w szkole nauczyciel jak i w domu rodzice powinni wypracować sobie sposób radzenia sobie z dzieckiem, taki aby przede wszystkim pomóc dziecku. Należy między innymi wprowadzić je w uporządkowany harmonijny świat zewnętrzny.

Wprowadzaj porządek i rutynę. Większość dzieci lubi, kiedy rytm dnia jest stały. Znana pora wstawania, posiłków, obowiązków, odrabiania lekcji i kładzenia się spać. Daje im to poczucie bezpieczeństwa i stałości. Nagradzając dziecko nawet za drobne wykonane obowiązki, czy zadania dajemy mu szanse na osiąganie sukcesu. Dziecko nadpobudliwe wymaga jasno określonych reguł, ale nadmierny rygoryzm często daje odwrotny skutek do zamierzonego.

Należy zapewnić dziecku specjalistyczną pomoc psychologiczno – pedagogiczną w momencie, gdy dziecko zaczyna mieć problemy w nauce. Każdy może pomóc dzieciom nadpobudliwym psychoruchowo, trzeba tylko wiedzieć, że ma się do czynienia z chorym, a nie „rozpuszczonym, źle wychowanym” brzdącem – jak zwykle myśli większość z dorosłych.

Mimo wszystkich, ogromnych trudności dziecko powinno być otoczone spokojną, ciepłą, życzliwą atmosferą emocjonalną w rodzinie. Wszelkie problemy z dzieckiem powinny być załatwiane w momentach jego wyciszenia, gdy samo jest w stanie zrozumieć i ocenić co się stało, bez stosowania przemocy w postaci kar fizycznych. One tylko pogłębiają problem. Dziecko choć o tym nie mówi, ma bardzo nadszarpnięte poczucie własnej wartości.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *