Przepuklina pępkowa u dorosłych i u dzieci

Przepuklina pępkowa, będąca formą przepukliny brzusznej, jest najczęściej wadą wrodzoną, występującą u niemowląt. Pojawia się jednak również u dorosłych, jeśli dojdzie do osłabienia wewnętrznej warstwy mięśni brzucha. Wśród narażone są przede wszystkim wcześniaki oraz dzieci z niską wagą urodzeniową. Pojawia się ona na wysokości pępka. U dorosłych częściej mamy do czynienia z przepukliną okołopępkową. Przepuklina uważana jest za schorzenie niegroźne, jednak trzeba pamiętać, że nieleczona prowadzi do poważnych powikłań, czasami nawet zagrażających życiu.

Przepuklina pępkowa pojawia się gdy elementy jamy brzusznej wydostają się poza niedomknięty pierścień pępkowy oraz uszkodzoną powłokę jamy brzusznej. W miejscu pępka tworzy się wówczas charakterystyczne wybrzuszenie. Nazywamy je workiem przepuklinowym. Znajduje się w nim zazwyczaj część jelita lub sieć większa, czyli fartuch tłuszczowy, który pokrywa jego część. Czasami dotyczy to także innych narządów. U niemowląt przepuklina pępkowa to efekt niezrośnięcia się pierścienia pępkowego. Jest to otwór, przez który w życiu płodowym wchodziły naczynia pępowinowe. Jelita w życiu płodowym rozwijają się poza obrębem jamy brzusznej. Wchodzą do środka za pomocą pierścienia pępkowego, który po pewnym czasie powinien się zrosnąć. Jeżeli jednak to nie nastąpi, lub pojawią się komplikacje, mamy do czynienia z przepukliną pępkową. U dorosłych ryzyko przepukliny wzrasta wraz pojawieniem się chorób, które powodują wzrost ciśnienia wewnątrzbrzusznego. Są to: kaszel, zaparcia, nadwaga, problemy z prostatą (a w efekcie, z oddawaniem moczu), wodobrzusze. Czynnikami ryzyka są także ciąża i ciężka praca fizyczna.

U niemowląt przepuklina pępkowa może zniknąć sama, w ciągu roku od urodzenia. Sprzyja temu częste układanie dziecka na brzuchu. Dr n. med. Marek Rawski, specjalista portalu abczdrowie.pl, podkreśla, że przepuklina wielkości 2 mm i bez wyodrębnionego worka otrzewnego często nie wymaga zabiegu chirurgicznego. Niestety nie jest to regułą; czasami dochodzi do rozwoju przepukliny i pojawienia się guzka, który uwypukla pępek. Staje się on bardziej widoczny przy naciągnięciu mięśni brzucha, na przykład podczas płaczu, wypróżniania się czy kaszlu. Część guzka można wepchnąć do środka palcem. Często towarzyszy mu uczucie lekkiego bólu lub nieokreślonego dyskomfortu. Niestety objawy nasilają się wraz z rozwojem przepukliny. Guzek staje się twardy, część wnętrzności znajduje się w worku przepuklinowym i nie ma dostępu do dopływu krwi. Wybrzuszenie staje się opuchnięte, może też być pokryte plamami. Nieleczona przepuklina pępkowa prowadzi do uwięźnięcia oraz rozwoju niedrożności jelit, której towarzyszą silne wymioty i ból brzucha. Niezbędna jest wówczas interwencja chirurga, bowiem może być to stan zagrażający życiu. Operacja jest również konieczna, jeśli dziecko skończyło trzy lata, a przepuklina nadal się nie zamknęła.

Zabieg usunięcia przepukliny pępkowej to hernioplastyka. Narządy wewnętrzne zostają cofnięte do jamy brzusznej, a nadmiar skóry wycięty. Chirurg często umocowuje pod otrzewną kawałek siatki, wzmocniony szwami i zszywkami. W ten sposób pacjent jest chroniony przed nawrotem choroby. Jeżeli przepuklina nawraca lub jest powiązana z innymi schorzeniami, operację można wykonać laparoskopowo. Lekarz nie otwiera wówczas jamy brzusznej, wprowadza jedynie laparoskop czy pomocy kaniuli. W klasycznym przypadku operacja przepukliny pępkowej trwa około trzydziestu minut i jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym.

Do operacji przepukliny pępkowej należy się odpowiednio przygotować. Obowiązkowe jest szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Należy także regularnie przyjmować leki zalecone przez lekarza, ponieważ w chwili operacji pacjent powinien być w dobrym stanie zdrowia. Przede wszystkim trzeba unikać wszelkich infekcji i przeziębień, które mogą podnieść ciśnienie wewnątrz brzucha poprzez kichanie i kaszel. Podobny efekt powoduje także przejadanie się, więc warto zachować racjonalną dietę. Nie wolno dopuścić do pojawiania się zaparć; niewskazane jest także dźwiganie i podnoszenie ciężarów. Po samym zabiegu przez kilka tygodni nie można się przemęczać; wskazany jest wypoczynek i dbanie o siebie.

Więcej o leczeniu przepuklin tutaj: www.tourmedica.pl/zabiegi/operacje-i-leczenie-przepuklin

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *