Wiek ojca a zdrowie psychiczne dzieci

Naukowcy z amerykańskiego Indiana University oraz szwedzkiego Karolina Institute odkryli, że starsi ojcowie częściej posiadają dzieci cierpiące na choroby psychiczne oraz zaburzenia osobowościowe.

Chodzi tu głównie o mężczyzn, którzy na potomstwo decydują się w wieku 45 lat lub później.

Wiek ojca a dziecko – badania

Długofalowe badania wykazały, że ich potomstwo aż 25-krotnie bardziej narażone jest na chorobę afektywną dwubiegunową, niż ma to miejsce w przypadku panów, którzy zostali ojcami mając 24 lata. Dodatkowo, dzieci starszych ojców są 3-krotnie bardziej narażone na autyzm. Oprócz tego, wśród dzieci ojców w tym wieku aż 13 razy częściej diagnozowano ADHD, a 2-krotnie częściej odnotowywano schizofrenię.

Poza poważniejszymi zaburzeniami, dzieci mężczyzn, którzy zdecydowali się na późne ojcostwo, zdecydowanie częściej miały problemy z nauką i były podatne na wszelkie uzależnienia, w tym te najcięższe, czyli od alkoholu i narkotyków. Ustalono również, że potomstwo starszych ojców 2,5 razy częściej podejmowało próby samobójcze.

Oznacza to, że dzieci mające ojców w zaawansowanym wieku mogą mieć wzmożone problemy z koncentracją, pamięcią lub nawet mogą wykazywać się niższym ilorazem inteligencji, a do tego są mniej odporne na problemy życia codziennego i bardziej skłonne do szukania ryzykowanych rozwiązań w przypadku wystąpienia kłopotów.

Naukowcy wytłumaczyli, że taki stan rzeczy jest ściśle związany z jakością nasienia, która z wiekiem wyraźnie spada. Zwrócili uwagę na fakt, że przekazywany w plemnikach materiał genetyczny dużo częściej jest uszkodzony właśnie u mężczyzn po 40. roku życia, niż wśród młodych ojców.

Niemniej jednak, badacze podkreślili, że choć rzeczywiście wykryto związki między wiekiem ojca a prawdopodobieństwem wystąpienia zaburzeń u jego dzieci, to i tak późne rodzicielstwo jest rozsądnym wyborem.

Przyznali, że dojrzali rodzice częściej zapewniają dzieciom odpowiednie warunki życia. Ze względu na swoje życiowe doświadczenie i większą stabilizację materialną oraz emocjonalną, niejednokrotnie bardziej przykładają się do sumiennego wypełniania swoich obowiązków względem pociech.

Według wszystkich specjalistów – i tych odpowiedzialnych za wspomniane badania nad skłonnością do zaburzeń psychicznych, i tych zajmujących się innymi aspektami rodzicielstwa ? pewnym jest, że każdy wiek może być dobry na posiadanie pociech, a ryzyko wystąpienia zaburzeń pojawia się zawsze, różni się tylko jego stopień. Najważniejsze pozostaje to, by człowiek decydujący się na potomstwo dojrzał do tej roli i był gotowy do wzięcia na siebie odpowiedzialni za drugą istotę.

Autor: Sonia S.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *