Dzieci i ryby głosu nie mają – czyżby?

Powiedzenie „Dzieci i ryby głosu nie mają” sugeruje, że dzieci nie są w stanie wyrażać swojego zdania i że ich opinie i potrzeby nie są ważne. Jednakże jest to myślenie błędne i szkodliwe.

Dlaczego nie warto mówić, że dzieci i ryby głosu nie mają?

Dzieci posiadają własne zdanie i potrzeby, które powinny być respektowane i brane pod uwagę. Ignorowanie ich opinii i uczuć może prowadzić do braku szacunku dla nich oraz pogorszenia relacji między dzieckiem a dorosłym.

Ponadto, takie myślenie może wpłynąć negatywnie na rozwój emocjonalny dziecka, a także na jego pewność siebie i samoocenę. Dlatego ważne jest, aby słuchać i szanować zdanie dziecka oraz pomagać mu w wyrażaniu swoich potrzeb i emocji.

Warto pamiętać, że dzieci mają prawo do wyrażania swojego zdania i czują się lepiej, gdy ich opinia jest brana pod uwagę i szanowana. Zamiast bagatelizować ich potrzeby, dorosły powinien starać się zrozumieć perspektywę dziecka i współpracować z nim w rozwiązywaniu problemów.

Dlaczego warto słuchać tego, co mówią dzieci?

Słuchanie tego, co mówią dzieci, jest bardzo ważne z kilku powodów:

• Wspiera rozwój emocjonalny dziecka: Kiedy słuchamy dzieci, dajemy im poczucie, że są słyszane i szanowane, co przyczynia się do ich dobrego samopoczucia i rozwoju emocjonalnego.
• Pomaga zrozumieć perspektywę dziecka: Dzieci mają odmienne doświadczenia i perspektywy niż dorośli, dzięki czemu mogą zaoferować nowe i wartościowe spojrzenie na różne sytuacje. Słuchanie dzieci pomaga nam zrozumieć ich perspektywę i lepiej zrozumieć ich potrzeby i emocje.
• Uczymy się od siebie nawzajem: Dzieci mają wiele do zaoferowania, nawet jeśli są jeszcze małe. Słuchanie ich pomaga nam uczyć się od siebie nawzajem i rozwijać swoje umiejętności interpersonalne.
• Budowanie zaufania: Kiedy słuchamy dzieci, pokazujemy im, że ich opinie i potrzeby są ważne, co przyczynia się do budowania zaufania między dzieckiem a dorosłym. To zaufanie jest kluczowe w budowaniu trwałych i satysfakcjonujących relacji.
• Pomaga w rozwiązywaniu problemów: Słuchanie dzieci pomaga w rozwiązywaniu problemów, ponieważ daje nam wgląd w to, co dziecko potrzebuje i jakie ma obawy. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć sytuację i znaleźć rozwiązanie, które będzie dla dziecka najlepsze.

Warto pamiętać, że słuchanie dzieci wymaga czasu, cierpliwości i uwagi. Jednakże poświęcenie czasu na wysłuchanie ich opinii i potrzeb może przynieść wiele korzyści zarówno dla dziecka, jak i dorosłego.

Dziecięca szczerość – dzieci i ryby głosu nie mają?

Dziecięca szczerość to naturalna tendencja dzieci do mówienia prawdy i wyrażania swojego zdania bez osłabiania czyjegoś ego, filtra społecznego, tzw. „politycznej poprawności” czy tłumaczenia się z czegoś. Dziecięca szczerość jest szczególnie widoczna, gdy dzieci nie boją się wyrażać swojego zdania, nawet jeśli ich opinia odbiega od opinii innych lub może być nieprzyjemna dla innych.

Dziecięca szczerość ma zarówno swoje dobre, jak i złe strony. Z jednej strony, dzieci, które są szczere i wyrażają swoje uczucia, są często bardziej otwarte i łatwiej nawiązują relacje z innymi ludźmi. Ich szczerość i otwartość pomagają budować zaufanie i zbliżać ludzi do siebie.

Z drugiej strony, dziecko, które jest zbyt szczere, może czasami sprawić, że inni ludzie poczują się urażeni, a nawet zranieni. Dziecko może np. wyrazić swoją opinię w sposób nieodpowiedni, krytykować innych ludzi lub powiedzieć coś, co powinno pozostać w sferze prywatnej.

Dlatego ważne jest, aby nauczyć dzieci w jaki sposób wyrażać swoje uczucia i opinie w sposób odpowiedni. Należy pamiętać, że szczerość nie oznacza braku taktu, szacunku i empatii wobec innych. Dzieci powinny nauczyć się, jakie słowa i zachowania są odpowiednie w różnych sytuacjach społecznych i jakie są ich skutki. W ten sposób będą w stanie wyrażać swoje opinie w sposób pozytywny i konstruktywny.

Czego możemy nauczyć się od dzieci?

Dzieci mają wiele do zaoferowania, a oto kilka rzeczy, których możemy się od nich nauczyć:

1. Czystości intencji: Dzieci zazwyczaj mówią to, co mają na myśli, bez udawania czy kryjących zamiarów. To może być na przykład szczera odpowiedź na proste pytanie, co zdarzyło się w szkole lub co chcą zrobić w wolnym czasie.
2. Akceptacji: Dzieci zwykle akceptują innych ludzi bez względu na to, jak wyglądają, co robią lub jakie mają zdolności. Dlatego warto zwracać uwagę na ich otwartość i tolerancję, a także nauczyć się od nich, jak patrzeć na ludzi bez uprzedzeń.
3. Kreatywności: Dzieci często posiadają niesamowitą kreatywność i wyobraźnię, która może prowadzić do twórczych pomysłów i innowacji. Często potrafią znaleźć oryginalne sposoby rozwiązywania problemów.
4. Radości z drobnostek: Dzieci zwykle cieszą się drobnymi rzeczami, takimi jak zabawa w piaskownicy, w parku, czy robienie kolorowych rysunków. Warto nauczyć się od nich, jak doceniać małe przyjemności w życiu i cieszyć się nimi.
5. Spontaniczności: Dzieci często postępują spontanicznie, zanim zaczną myśleć o konsekwencjach. Chociaż ta cecha może prowadzić do pewnych problemów, to jednocześnie może prowadzić do spontanicznych, ekscytujących i pełnych niespodzianek przygód.
6. Nauki na błędach: Dzieci często popełniają błędy, ale jednocześnie potrafią się z nich uczyć i rozwijać. Warto nauczyć się od nich jak podejść do popełnionych błędów z pozytywnym podejściem i wyciągać z nich wnioski, które pomogą w przyszłości.